Niektórzy młodzi lub niedoświadczeni pracownicy mogą sobie wyobrażać, że można będzie spróbować zuchwałości względem dyrekcji. Ci źle wychowani ludzie są przekonani, że brak dyscypliny ujdzie im na sucho. Niektórym – owszem, ale zwykle nie na długo.

Jak wiele karier zostało narażonych na niebezpie­czeństwo przez kilka głupich, buntowniczych słów?

Przyjaźnie wśród pracowników

Czy powinno się nawiązywać stosunki z kolegami z pracy?

Czy rozsądnie jest zaprzyjaźnić się w pracy, czy też lepiej traktować to miejsce jako coś osobnego i unikać znajomości z innymi pracownikami?

Odpowiedź brzmi: zależy, co masz na myśli.

Dla osoby ambitnej chyba mądrzej będzie oddzielić życie towarzyskie od pracy.

Kodeks dobrych manier nie wypowiada się prze­ciwko takim przyjaźniom. W rzeczywistości wielu szefów ożeniło się ze swoimi pracownicami i na od­wrót. Lekarze poślubiają pielęgniarki, piloci – stew­ardesy.

Trzeba dużej ostrożności, by w takiej przyjaźni ni­kogo nie urazić i nie skrzywdzić; romanse generalnie lepiej nawiązywać poza miejscem pracy, ale zasady są czasem po to, aby je łamać.

Postępowanie z bankierami

Unikanie kłótni w dużym stopniu przyczynia się do podtrzymywania dobrych manier i kontaktów. Staraj się korzystać z usług kilku banków. I tak: jeśli na miejsce miłego dyrektora przyjdzie jakiś okropny typ, powinieneś zmienić bank.

Niestety, nie zawsze jest to możliwe i trzeba rozwa­żać, czy pozostanie przy jednym banku nie będzie le­psze ze względu na twoją przyszłość. Dyrektorzy zmieniają się zwykle co parę lat, a źli nawet częściej!

Przekonana jestem, że wspólne konto pary małżeń­skiej to nierozsądne rozwiązanie. Lepiej, żeby twoja żona miała pieniądze w innym banku. Banki uwiel­biają pierwsze rozwiązanie, które daje im możliwość trzymania cię w garści.