Pieczołowicie przygotowane jedzenie wymaga do­brej prezentacji. Efektowne będzie krojenie na oczach gości. Jeśli jesteś zbyt nerwowy, może się tym zająć twoja żona. Możecie też to zrobić w kuchni.

Chociaż zwinięte kawałki mięsa z usuniętą kością są bardzo popularne, mięso przygotowane z kością jest bardziej soczyste i mniej się kurczy.

Podstawowe wyposażenie stanowi nóż o sztywnym ostrzu, duży widelec i miejsce do krojenia. Ostry nóż jest bezpieczniejszy i łatwiejszy w użyciu.

Wołowina

Każde mięso po upieczeniu kroi się łatwiej, gdy po­zostanie parę minut w ciepłym miejscu. Najpierw, je­śli możliwe, oddziel kręgosłup, aby nóż mógł łatwo dojść do żeberek, a wtedy oddziel plaster mięsa od kości i połóż na talerzu.

Używaj całej długości noża, jakby to była piła. Ostry nóż pozwoli na wykonanie zadania przy nie­wielkim nacisku w dół. Polędwica i filety również po­winny być krojone w poprzek włókien takimi samymi ruchami noża w przód i w tył. Plastry mięsa powinny mieć grubość od pół do jednego centymetra.

Kurczaki, bażanty

Podnieś kurczaka, wbijając weń widelec. Połóż na grzbiecie i, trzymając widelec wbity w jego pierś, przetnij skórę między tułowiem a nogą. Po odcięciu nóg przetnij je na pół od uda do kości. Przetnij pierś dokładnie nad skrzydłami i odetnij skrzydła. Pokrój pozostałą część piersi.

Kaczka i gęś

Krojenie kaczki i gęsi może być kłopotliwe i chyba najlepiej zrobić to w kuchni. Jeśli chodzi o mniejsze ptaki, to zwykle podaje się połowę kaczki na osobę.

Aby to zrobić, należy przeciąć ją wzdłuż klatki pier­siowej i odciąć kręgosłup.

Krojenie większej kaczki czy gęsi wygląda jak kro­jenie kurczaka. Można podzielić ptaka na cztery por­cje, każdą połówkę przecinając na pół między skrzyd­łem a nogą.

Gołąb, kuropatwa

Po upieczeniu te małe ptaki serwuje się najczęściej w całości.

Indyk

Połóż indyka piersią do góry. Przetnij nożem skórę łączącą nogę z tułowiem i delikatnie odejmij nogę. Przekrój pierś, poczynając od skrzydła do środka, w stronę kręgosłupa. Po odcięciu nogi potnij ciemne mięso na cienkie plastry, krojąc równolegle do kości. Nadzienie może być wyjęte łyżką bądź pokrojone, za­leżnie od konsystencji.

Baranina – udziec

Pozostaw na parę minut w ciepłym miejscu, po czym połóż na naczyniu do krojenia węższym koń­cem w swoim kierunku i bardziej zaokrągloną stroną do góry. Z widelcem wbitym bezpiecznie we frag­ment położony jak najbliżej siebie, wytnij trójkątny kawałek mięsa blisko widelca. Następnie krój plastry w kierunku do siebie pod kątem czterdziestu pięciu stopni, pilnując, by każdy plaster ukrojony był aż do samej kości. W miarę jak plastry będą się robić wię­ksze, obracaj udziec z boku na bok. Teraz odwróć go i pokrój pozostałe mięso równolegle do kości.

Baranina – comber

Istnieją dwie metody krojenia combra: angielska i francuska. Zgodnie z metodą angielską tnie się naj­pierw mięso po obu stronach kręgosłupa, po czym kroi się filet lekko skośnie, pod kątem prostym do krę­gosłupa. Jeśli kroimy w kuchni, kawałki mięsa można ponownie dołączyć do kości i wstawić do gorącego piekarnika tuż przed podaniem.

Według metody francuskiej baraninę kroi się rów­nolegle do kręgosłupa, z pominięciem pierwszego plastra, który będzie tłusty.

Baranina – łopatka

Łopatka barania może być pieczona wraz z kością, ale krojenie jest łatwiejsze, jeśli kość zostanie usunię­ta. Aby pokroić mięso z kością, należy unieść łopatkę grubszym końcem do siebie, stroną, gdzie jest więcej mięsa u góry. W najgrubszym miejscu wykrój klin, a następnie krój plastry od siebie, po czym obróć łopat­kę i krój do siebie.

Mięso wieprzowe i szynka

Po zdjęciu tłuszczu postępuje się tak samo jak z ba­raniną.

Zimną szynkę łatwiej kroi się specjalnym nożem o długim ostrzu. Krój na plastry cieńsze niż mięso go­rące i pamiętaj – zawsze do samej kości.

Comber z zająca

Mięso z gotowanego combra zajęczego powinno łatwo oddzielić się od kości. Użyj do tego małego, mocnego noża i pokrój na małe kawałki.

Połówka wędzonego łososia

Połóż łososia skórą do dołu i równolegle do brzegu stołu. Większe ości zostały usunięte przed wędze­niem, lecz jeśli są nadal, usuń je szczypcami. Każdy ciemny i twardy kawałek wykrój, a następnie pokrój łososia na bardzo cienkie plastry pod niewielkim ką­tem, w kierunku ogona.

Deser i ser

Teraz kolej na desery, chociaż światowi bywalcy wolą w tym momencie wybór serów. Ci bardziej tra­dycyjni podadzą deser. Po nim można podać ser, część gości i tak pewnie z niego zrezygnuje. Reszta może mieć ochotę na serowe ciasteczka.

Problemy z jedzeniem

Pasztet jest potrawą, z którą mogą sobie nie dać ra­dy nie wtajemniczeni. Podaje się go na talerzu, z któ­rego każdy sobie sam nakłada. Może być spożywany widelcem lub przy pomocy chleba czy tostu, na który nakłada się pasztet na jeden kęs.

Kawior podaje się bardzo mocno schłodzony, czę­sto z odrobiną cytryny, w miseczce bądź na półmisku, z którego każdy gość nakłada sobie łyżeczką niewiel­ką ilość na swój talerz. Można go spożywać przy użyciu świeżego tostu. Do smaku kawioru trzeba się przy­zwyczaić i nie każdemu on odpowiada. Czasami po­daje się go w osobnych naczyniach jako pierwsze danie, ze śmietankowym majonezem na wierzchu. Należy go jeść łyżeczką.

Jedzenie zupy. Aby napełnić łyżkę, przesuwaj ją do siebie. Dziwne, lecz niezrobienie tego uważa się za oznakę ignorancji. Niemądra zasada, która ciągle jest aktualna.

Małże podaje się gotowane w sosie i spożywa przy użyciu widelca i łyżki.

Ostrygi podaje się surowe, na różne sposoby. Do wyjęcia ich ze skorupek można użyć widelca. Przeżuj raz i połknij.

Karczochy je się po jednym liściu, mocząc je w so­sie. Zjada się mięsistą część każdego liścia, a pozosta­łość odkłada na brzeg talerza. Kiedy liście są już od­łożone na bok, a puszysta część pozostała w środku, wyjmij ją za pomocą noża i widelca. Pokrój nożem i jedz widelcem. Potrzebne są serwetki do wytarcia palców.

Trudny problem z groszkiem

Połóż na widelcu trochę tłuczonych ziemniaków, po czym przy użyciu noża wciśnij w nie groszek. Inny sposób, to odwrócić widelec i nałożyć nań groszek, ale ręka nie ma prawa zadrżeć. Ludzie, którym brak tej pewności, mogą odmówić zjedzenia groszku. Do­dam tylko, że nie należy go jeść palcami przy pomocy noża.

Wyjmowanie ości lub pestek

Wiele lat temu wokół tego problemu robiło się dużo szumu. Pestkę można przenieść z języka na widelec lub łyżkę. Nie ma jednak przeciwwskazań, by wyjąć ją palcami. Tyle tylko, że palce się wtedy lepią. Połóż pestkę na brzegu swego talerza. Jeśli pestka lub ość dostanie się pod protezę* to zamiast cierpieć, wyjdź na chwilę do łazienki.

Jedzenie palcami

Kolbę kukurydzy trzyma się w palcach i ogryza ziarna. Ci, którzy mają problemy z zębami, mogą użyć noża i widelca, by zeskrobywać ziarna z kolby. Jeśli kolba nadziana zostanie na szpikulec, jest to ła­twiejsze.