Te obszary kory mózgu, które nie stanowią ośrodków czucio­wych i ruchowych, noszą nazwę pól kojarzeniowych. Zajmują one znaczny obszar w każdym płacie mózgu, a drażnione słabym prądem elektrycznym nie wywołują wrażeń ani skurczu określo­nych mięśni. Według uczonych pełnią one inne funkcje, a miano­wicie: wpływają na zdolność planowania, przewidywania, na pro­ces myślenia, mowę i zapamiętywanie oraz na uczenie się i zdol­ności twórcze.

Pola kojarzeniowe dzieli się na przednie i tylne. Przed­nie pola, zwane również czołowymi, są według ogólnie przyjętych koncepcji związane z procesami myślenia. Chory z uszkodzenia­mi płatów czołowych pozbawiony jest myślenia krytycznego, ma trudności w skupianiu uwagi i trudności w myśleniu abstrakcyj­nym. Nie jest zdolny do zachowania się zgodnego z poleconym mu zadaniem. Funkcje pól kojarzeniowych uznane są za podsta­wę przede wszystkim procesów intelektualnych i czynności wer­balnych.