Trochę ustępstw i uprzejmości w życiu codziennym jest bardzo ważne, gdy żyje się razem, i oto dlaczego dobre maniery są jednym ze źródeł szczęścia. Małe podarunki, które dają sobie małżonkowie (kwiaty dla żony czy jakiś smakołyk dla męża), pomagają, by ży­cie małżeńskie toczyło się gładko.

Jeśli się nie przesadza i nie jest się zbyt drobiazgo­wym w małżeństwie, często pomagają nawet tak drobne słowa i gesty, jak: „dziękuję”, „dzień dobry, kochanie”, podanie masła przy stole. Wszystko to ma znaczenie. Jeśli jedna ze stron przygotowała śniada­nie i zapomniała o marmoladzie, zamiast ją ganić, do­brze jest podać tę rzecz samemu. Wspólne działanie i uśmiech przynoszą nieocenione efekty.

Pamiętam pewnego małżonka, który zdenerwował się bardzo, gdy złamał korek i jego kawałek wpadł do wina podczas kolacji, na której obecni byli ważni go­ście. Jeden z gości obrócił to niepowodzenie w żart, wyjaśniając, że odkryto ostatnio, że korek podnosi smak wina! Wszyscy się śmiali. W małżeństwie takt może być jeszcze bardziej potrzebny.

Jeśli ma nastąpić rozwód, dobro dziecka powinno stać na pierwszym miejscu. Ludzie, którzy się niegdyś kochali, ale teraz mają siebie dosyć i nie mogą konty­nuować małżeństwa, powinni zmusić się, by odwró­cić uwagę od własnych problemów i zastanowić się nad tym, co spotka ich dzieci. Trzeba mieć świado­mość, że jeśli sytuacja jest zła dla osoby dorosłej, mo­że być o wiele gorsza dla niewinnego dziecka, które zostaje w tym momencie pozbawione jednego z ro­dziców, czując się jeszcze bardziej zagubionym w i tak już trudnym, okrutnym świecie.

Nawet na tym etapie może nie być za późno na po­godzenie się. Nigdy nie pozwól, by duma przesłoniła ci rozum. Ci, którzy cofnęli się znad krawędzi, rzadko tego żałują.