Ludzie pracujący w społecznym systemie służby zdrowia, po­dobnie jak pracownicy innych zakładów pracy, mają swoje ocze­kiwania. Wiążą się one z fazami rozwoju zawodowego pracow­nika, na które nakładają się fazy rozwoju’ indywidualnego. Jakie fazy rozwoju zawodowego wyróżniamy? Według Supera wyróż­nia się pięć stadiów życia zawodowego. I stadium ? to rośnięcie (od urodzenia do 14 roku życia). W tym miejscu to stadium nas nie interesuje. W II stadium ? eksploracji ? między innymi wy­różniamy podokres przejściowy (18?21 rok), w którym niektó­rzy podejmują pracę, a na pewno robią to w następnym pod okresie prób (22?24 roku) szukając dla siebie odpowiedniego miejsca. Stadium III ? stabilizacji ? rozpoczyna się w 25 roku życia i trwa do 44 roku. W początkowym okresie tego stadium pracownik zdobywa jeszcze doświadczenie, aby ustabilizować się i coś osiągnąć. W 45 roku życia rozpoczyna się IV stadium ? zachowania status guo, czyli zachowania tego, co się osiągnęło w pracy. Po nim mamy stadium schyłkowe, obejmujące osłabie­nie działalności zawodowej oraz wycofanie się z niej.

Pracownik przechodząc przez wymienione stadia zawodowe charakteryzuje się określonymi możliwościami wobec pracy, a także potrzebami i oczekiwaniami. Omówimy to zagadnienie później.